Dinsdag 19 januari 2010

Kapot, stikkappot... Vandaag de vulkaan Maderas beklommen, meer dan 1300 meter hoog. We vertrokken met 6 man, 2 koppels, de gids en mezelf dus. Ik was het oudje van de groep want de anderen waren nog niet half zo oud als mij. Het begintempo lag te hoog voor mij en al snel klopte mijn hart aan 180/200 per minuut. Ik kon nog net volgen maar besefte dat ik zo de top niet zou bereiken. Maar ik was niet de enige die afzag; na een uurtje gaf èèn koppel er de brui aan en ze keerden terug. Ikzelf zei tegen de gids dat ik nog even ging volgen en dan ook zou terugkeren.
De natuur werd alsmaar mooier, het pad alsmaar slechter en ook het tweede koppel gaf forfait. Ik zei tegen de gids dat ik nog wel verder wou. Alsmaar verder omhoog dus en al snel werd het pad één modderpoel, bezaaid met rotsen. De natuur veranderde naarmate we verder stegen en we kwamen aan in nevelwoud. Alles nat dus en veel nevel en wind; heel mooi, heel speciaal. Ik had ondertussen mijn ritme te pakken en besloot om toch naar de top te gaan. Ondertussen aan de gids eens gevraagd hoe dikwijls hij dit deed... 4 keer per week; amai proficiat, geen fitness abonnement nodig dus.
Nog een stuk verder begonnen mijn beenspieren serieus af te zien, elke stap deed pijn en als we even stopte trilde ik letterlijk op mijn benen. Het was nu puur op karakter, destijds, 25 jaar geleden, gekweekt bij de para's.
Eindelijk de verlossende woorden: "el top es muy cerca", de top is nabij. Nu opgeven, neen dat bestond niet en even later waren we op de top.
Echter, nog was ons doel niet bereikt want we gingen naar de krater van de vulkaan waar zich nu een meer had gevormd; nog een 15 tal minuten dalen en eindelijk ons doel bereikt.
En mooi hoor, een heel speciaal gevoel om, na 4 uur zwoegen, in de krater van een oude vulkaan te staan.
Een uurke gerust en de terugweg aangevat; dit ging veel beter. Na 3 uur terug beneden aangekomen en mezelf ne goeie frisse cervesa cadeau gedaan, dat had ik verdient. Ik zat wel helemaal onder de modder en ben met mijn broek aan onder de douche gekropen, eerst wat afgespoeld en dan goed gewassen en dan zelf ne lekkere koude douche genomen.

Nu nog wat gelezen en gegeten en ik denk dat ik hier voor 8 uur wel int slaap zal liggen. Hopelijk wordt ik morgenvroeg weer gewekt door het geluid van de brulapen want ik verblijf hier dus vlak naast het woud.