dinsdag 2 februari 2010

Gisteren voor de eerste keer op al mijn reizen mijn muskietennet moeten ophangen. Zulke agressieve muggen zeg. Ik wou in mijn kamer nog wat lezen maar na 2 minuten had ik al verschillende beten, ondanks het feit dat de ventilator op mij gericht stond (muggen kunnen daar normaal niet tegen)
Vlug mijn net dus uitgepakt en opgehangen en veilig eronder. Nee, nee, der zaten der toch al wel 3 onder mijn net zeker; helaas voor hen maar die liggen nu op het muggen kerkhof.
Nog een paar bladzijden gelezen en mijn pijp was weer uit hoor. Lekker int slaap gevallen met het geruis van de zee en een briesje door mijn raam, mmmmm live is beautiful !

Vandaag dan naar de duikschop en eerst een opfrissingscursusje genomen. Het is dan ook al 2 jaar geleden dat ik nog gedoken heb en veiligheid is toch belangrijk als je 15 meter of meer onder water zit.
Ik was de enige gecertificeerde duiker vandaag en dus had ik de luxe om alleen met divemaster Lupe op pad te gaan.
En ja hoor, die onderwaterwereld blijft mij verbazen. Jullie denken misschien dat ik nu luxe vakantiedagen aan het beleven ben maar ik ga op mijn reizen vooral op zoek naar mooie natuur en de dieren erin; wel tijdens zo'n duik van 45 minuten zie je meer dieren in aantal en in verschillende soorten dan op een daglange hike door de jungle. En het zijn niet alleen de vissen, ook het koraal is één en al leven. Daar bovenop nog eens de sensatie van het onderwater ademen, perfecto hoor!
Mooiste vis tijdens deze eerste duik was een barracuda van een 120 cm. die, een beetje beschut door het rif, vervaarlijk zijn tanden liet zien en zeker geen bang van ons had.

Daarna een klein uurke aan de oppervlakte om een deel stikstof uit ons lijf te krijgen en dan terug onder water voor de 2de duik. We zaten nu samen in de boot met 3 studenten en hun instructeur, maar ik ging weer enkel samen met Lupe duiken. Mooiste hier was een school van meer dan 200 vissen, enkele verschillende soorten door elkaar (o.a. Parrot fish voor de kenners)
Morgen terug duiken? Ja, ja, zeker en vast.

In de namiddag even mail gecheckt en ik wou dus een grote blogupdate doen maar ja, ik zit hier in Nica en de pc's staan gewoon achter slot, ik kan enkel aan de muis, keyboard en scherm en dus moet die update jammer genoeg nog even wachten. Dan iets gegeten en met een ijsgekoeld biertje nog nagenoten van deze eerste duikdag. Ik weet nu al dat het weer moeilijk afscheid nemen zal zijn van dit eiland, net zoals in 2008 op het duikeiland Utila in Honduras.