donderdag 11 februari 2010

Geen andere deelnemers voor de tour en daarom noodgedwongen vandaag dan nog een rustige, maar daarom niet minder interessante dag.
Eerst terug naar de wijk Sutiava waar ik de bus richting kust kan nemen. Ik hou echt van het openbaar vervoer, met de bus in M-Amerika. Niets is zo gemakkelijk:
- voor en achteraan staat in het groot de bestemming of route geschilderd
- er zijn niet echt bushaltes, je doet gewoon teken dat je meewil en de bus stopt voor je voeten. Ook uitstappen doe je waar je wil
- het is spotgoedkoop, een rit van een uur koste mij vandaag 12 Bfr.

Na een uur dus aangekomen in Las Peñitas, de kustplaats voor wie het hete Léon even wil ontvluchten. Hier tref ik weer bijna totaal verlaten stranden aan, kilometers lang. Eerst even gezonnebaad maar dat verveelde mij al vlug, een nadeel van alleen te reizen natuurlijk. Dan maar wat stappen langs/in het water, niemand rondom mij, heerlijk.
Na een gans tijdje dan bij een hostal uitgekomen wat goed was want mijn grote fles water was al leeg. Ne fresca, da's de plaatselijke limonade gedronken; honger had ik niet echt in deze hitte. Dit plaatsje is echt een aanrader voor wie enkele dagen complete rust wil.

Wanneer ik een bus terug had wist ik niet en dus ging ik alvast stappen om nog wat te genieten van het alledaagse M-Amerikaanse leven rondom mij. Ik besef dat, als ik nog terugkeer, het nog lang zal duren voor ik dat weer kan gadeslaan... Verdorie toch, ik voel mij hier zo goed in mijn sas, zo "thuis".