Zondag 28 februari 2010

Vandaag een bezoek gebracht aan Karin in Amsterdam. Op 5 maart vertrekt zij weer naar Nicaragua om haar hulpproject verder te behartigen.
Door minder financiële mogelijkheden ondersteunt zij nu nog 130 kinderen (1 welbepaald schooltje (La Prusia)) ipv. de vroegere 500.
Zij was dus enorm blij met hetgeen we voor haar nog bij hadden. In de eerste plaats dus de tweedehands laptop en nog een doos vol balpennen en potloden welke ik niet meer mee in mijn bagage gekregen heb toen ik naar Nica vertrok en ook nog eens 315 Euro die ik van verschillende mensen heb ontvangen. Zij gaat mij mailen wat ze er mee aangekocht heeft in Nica en ik zal dit dan ook aan de schenkers laten weten.
Karin is iemand die ik blindelings voor 200% vertrouw; dit is een dame waar ik heel veel respect voor heb en ik weet dat elke geschonken eurocent aan de armste kinderen besteed zal worden.

En hiermee heeft mijn blog een beetje een eindpunt bereikt. Ik heb weer een fantastisch avontuur mogen beleven. Nicaragua was wat ik er op voorhand van verwacht had. Ik heb alles kunnen doen wat ik wou en mijn voorbereidingen hebben zijn nut bewezen door de heel vlotte verloop van de reis.
Bedankt aan jullie allemaal die mijn avonturen gevolgd hebben en aan diegenen die mij al eens een berichtje gestuurd hebben.

Eigenlijk ben ik stiekem al aan het dromen van een volgende "reis van mijn leven", dat zou dan al de 4de worden...
Mijn hart zegt terug naar M-Amerika maar mijn verstand zegt mij dat ik nu eens een ander werelddeel moet bezoeken en daarom denk ik in de richting van Laos, Vietnam, Cambodia...

groetjes, Luc