Vandaag op weg naar een afgelegen natuurgebied nml. het Refugio de Vida Silvestre Los Guatuzos welks bestaat uit meer dan 40.000 ha beschermd gebied, vooral wetlands en regenwoud. (Eén hectare = 1,5 keer de oppervlakte van een voelbalveld)
Twaalf rivieren doorkruisen het gebied met de Río Papaturro als mooiste. Leefgebied van apen, kaaimannen, hagedissen (oa. leguanen), luiaards, toekans,... Er leven zo'n 1700 mensen in dit gebied in 11 kleine gemeenschappen.
Gisteren in het toerisme informatie centrum in San Carlos het uur van vertrek van de boot gevraagd; er zou één zijn om 6 en 9 uur. Omdat ik graag vroeg in de ochtend reis, wou ik de boot van 6 uur nemen. Om 5 uur op en om 5:30 reeds aan het bootje. Uiteindelijk dus pas om 9 uur vertrokken want er is geen boot om 6 uur, weer typische M-Amerikaanse informatie gekregen dus.
Enfin, uiteindelijk vertrokken voor een 5 uur durende tocht over het meer van Nicaragua met een tussenstop op een klein eilandje. Dan nog een gans stuk de rivier Papaturro op, de boot geraakte er op sommige stukken amper door. Al direct vele mooie vogels gezien en ook een aantal grote leguanen die in de bomen lagen te zonnen.
In het centro ecológico ben ik de enige gast en heb de ganse slaapzaal voor mezelf.
Toen ik al grappend vroeg of er hier nergens een bar was, zei men tot mijn grote verwondering: "si, si". Ongelooflijk maar waar, een beetje verderop in een kleine gemeenschap kon je koud bier krijgen, wat ik mij na die vermoeiende tocht goed heb laten smaken. Ook nog bij een madam wat brood, tomaten en bananen voor 1,5 euro gekocht.
Voor het donker terug naar het centro en nog even genoten van het concert van de brulapen; minder leuk waren de massa's mosquitos.
maandag 8 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten