zaterdag 30 januari 2010

Vandaag weer heel vroeg opgestaan (5:30) om de panga naar Laguna de Perlas dus niet te missen. Aan de dock aangekomen bleek dat we pas om 9 uur zouden vertrekken; dan maar mijn naam op de lijst gezet zodat ik zeker was van mijn plaats.
Dan in het stadje nog gaan ontbijten, geld afgehaald aan de automaat, de veel te grote biljetten binnen in de bank weer gaan omwisselen voor kleinere... (waarom steekt men biljetten van 500 Cordoba (+/- 670 Bfr) in de automaat als niemand daar kan op teruggeven?).

Uiteindelijk weer met een snelle paga vertrokken en na een uurtje aangekomen in een heel ander soort sfeer dan in de rest van Nicaragua. Hier wonen afstammelingen van een mengelmoes van volkeren, dikwijls met Afrikaanse roots (ex slaven); hier dus een echt Caraïbische sfeer.
Super vriendelijke mensen ook, direct bereid om te helpen. Ik was op zoek naar mijn hospedaje en ik had nergens een kaart van dit dorpje gevonden dus ik was wat aan het rondlopen toen er iemand vroeg wat ik zocht en samen met mij naar hospedaje Ingrid ging.

Even gerelaxt en dan op weg naar Awas. Ik had 3 keer de weg gevraagd en men had mij telkens "ongeveer" de weg gewezen. Ik dus op weg maar blijkbaar toch de verkeerde kant uit wat later een ongelooflijke meevaller bleek. Ik had dus het gevoel verkeerd te zitten, zag een man op een fiets aankomen en vroeg hem de weg. Nu die man bleek Bill Mc Coy te zijn, een levende legende hier in Laguna de Perlas. Hij ging net ook naar Awas en stelde mij voor om gewoon met mij tot ginds mee te stappen.
Bill is vroeger visser geweest en op een dag besefte hij dat men hier enorm aan het overbevissen was en dat er spoedig niet veel vis meer zou zijn. En dus werd Bill een "groene jongen", een radicale zelfs. Uiteindelijk werkt hij hier nu voor een Amerikaanse natuurbehouds organisatie. Hij beschermd ook de schilpadden en vooral de eieren die ze leggen op de stranden van de eilandjes rond Laguna de Perlas en die ertoe ook behoren.
En dan nu DE story van het dorpje hier; als je hier het woord "de griek" laat horen dan beginnen ze allemaal dat verhaal te vertellen, maar niemand kent het verhaal zo goed als Bill.
De griek dus kwam op zekere dag naar hier, sloot een akkoordje met de corrupte burgemeester en een aantal ambtenaren en kocht 9 van die eilandjes voor 37.000 dollar. Niemand van de community hier was op de hoogte, de eilandjes behoorden tot de gemeenschap en af en toe gingen zij er naartoe.
Nu begon die griek echter de eilandjes te verkopen, het grootste voor 250.000 dollar. Hij werd snel schatrijk en is met de noorderzon vertrokken. Echter, diegenen die een eiland kochten begonnen er een gebouw op te zetten en verjoegen de locals die naar het eiland kwamen. Nu zijn er op die eilandjes in het legseizoen veel schilpadnesten en dus ging Bill af en toe checken of alles ok was maar ook hij werd niet meer op de eilandjes toegelaten. Grote discusie dus en hij werd uiteindelijk in de gevangenis gezet.
Nu was natuurlijk de ganse gemeenschap op de hoogte van wat hun burgemeester uitgestoken had. Ze kwamen massaal op straat en onder deze druk werd hij vrijgelaten.
Maar bon, die eigenaars hebben dus allemaal rechtmatige eigendomsbewijzen en men kan er niet veel meer tegen in brengen.

's Avonds hier in een restaurant aan het water een heel lekkere gegrilde steak met frietjes gegeten voor de prijs van nog geen 4 Euro, ga maar eens na wat je daarvoor in België zou betalen.
Morgen had ik graag een tour naar de jungle hier wat verderop gedaan maar de prijs van 80 dollar (+/- 55 Euro) is mij iets te hoog. Aangezien ik zowat de enige toerist ben hier, heb ik niemand gevonden om de kosten mee te delen. Ik zie morgen wel wat de dag mij brengt.